28. Policjantów o ekwiwalent urlopowy boje.

Autor: radca prawny Maciej Bogucki

Wydawałoby się, że pewne zasady są tożsame dla wszystkich – pracowników i przedstawicieli służb. Ot, choćby taki ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w przypadku rozwiązania umowy o pracę (to pracownicy) lub ustania stosunku służby (to właśnie między innymi Policja). Zasadniczo liczy się go jako iloraz miesięcznego wynagrodzenia (to pracownicy) lub uposażenia (to służby) i liczby 21 lub 22, odpowiadającej średniej liczbie dni roboczych miesiąca. Tak uzyskaną kwotę mnoży się następnie przez liczbę dni niewykorzystanego urlopu i voila – ekwiwalent obliczony. Ale … ta jakże prosta zasada nie dotyczyła Policjantów.

Ustawą z dnia 27 lipca 2001 roku o zmianie ustawy o Policji, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy - Prawo bankowe, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. z 2001r., Nr 100, poz.1084 – tu dalej jako UoP) wprowadzono bowiem art. 115a, który dla ustalenia wysokości ekwiwalentu za jeden dzień niewykorzystanego urlopu nakazywał przyjęcie 1/30 części uposażenia miesięcznego – czyli obejmującej też dni wolne od pracy – oczywiście znacznie mniej korzystnie niż w przypadku pracowników jak i przedstawicieli innych służb. Sytuacja ta trwała do roku 2018, kiedy to Trybunał Konstytucyjny, wyrokiem z dnia 30 października 2018 roku w sprawie K 7/15 (publikacja w Dzienniku Ustaw nastąpiła dnia 6 listopada 2018 roku), uznał art. 115a UoP za niekonstytucyjny. Jednocześnie w uzasadnieniu orzeczenia wskazał, że ekwiwalenty urlopowe Policjantów za jeden dzień niewykorzystanego urlopu powinne być liczone jak w innych przypadkach, to jest jako 1/21 lub 1/22 uposażenia miesięcznego.

I sprawa wydawała się być prosta – pokrzywdzeni finansowo dotychczas obowiązującymi przepisami funkcjonariusze składali wnioski o wznowienie postępowania w przedmiocie naliczenia wysokości ekwiwalentu za niewykorzystany urlop na bazie rzeczonego wyroku Trybunału, postępowania wznawiano i wydawałoby się, że wszystko będzie dobrze. Niestety, tylko się wydawało.

Pokłosiem bowiem orzeczenia Trybunału była zmiana legislacyjna nieszczęsnego art. 115a, dokonana Ustawą z dnia 14 sierpnia 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw, która wprawdzie wprowadziła przelicznik 1/21, ale … jednocześnie wprowadziła zasadę (w art. 9 ust. 1 żeby być precyzyjnym), że nowe zasady dotyczą tylko Policjantów, których sprawy urlopowe nie zakończyły się przed dniem 6 listopada 2018 roku i tych, których stosunek służby ustał po tej dacie.

Efektem jest to, że wznowione postępowania ekwiwalentowe są obecnie kończone decyzjami odmownymi, a sprawy, ostatecznie kierowane przed właściwe Wojewódzkie Sądy Administracyjne ulegają zawieszeniu, bo…. – tak, słusznie się Państwo domyślają - w Trybunale Konstytucyjnym oczekuje na rozpoznanie nowa skarga konstytucyjna, tym razem dotycząca konstytucyjności (a w zasadzie braku konstytucyjności) zmienionych przepisów.

A miało być tak prosto …